“Akşam, yolculuğun en keskin duygu saatidir” der, Ahmet Haşim.
Faruk Nafiz ise “Han Duvarları” şiirinde orta Anadolu’da yaylı ile yaptığı duygu yüklü yolculuğu anlatır.
Orhan Veli de; “Ne var ki bu yolculukta / Her sefer ağlatır beni” diye başlar “Yolculuk” şiirine.
“Gurbet ademden kara, hasret ölümden acı / Ne zaman tükenecek bu yollar arabacı ?” diye seslenen de Faruk Nafiz’dir “Yolcu ile Arabacı” şiirinde.
Hasılı; yolculuk, insan yaşamının ayrılmaz bir parçasıdır.
Bazen de, şimdiki gibi bir otobüs penceresinden bakmaktır yolculuk; yaşanmışlıklara ve anılara, harika bir yağmur eşliğinde..
Yaşam yolculuklarının; sağlık ve mutluluk içerisinde, uzun sürmesi dileğiyle tüm dostlarıma selam ve sevgiler..
(ibrahim ethem dikmen)